Review για το Transistor.
Η προσωπικά αγαπημένη Supergiant games,μας έφερε το 2014 το Transistor, ενα role playing παιχνίδι στα πρότυπα του πρώτου τίτλου της εταιρείας, Bastion. Το παιχνίδι βρίσκεται πλέον και στην πλατφορμα της Epic games σε μια αρκετά προνομιακή τιμή. Γιατί όμως να δούμε ενα άσημο παιχνίδι 6ετιας?
Ας το δούμε απ την αρχή Όλα ξεκινούν στην πόλη Cloudbank , μία πόλη που έχει καταλάβει η Process. Η Process αποτελεί την αιχμή του δόρατος μιας ομάδας με όνομα, Camerata. Εκεί βρίσκουμε την Red,μια τραγουδίστρια όπερας που έχει χάσει τη φωνή της,να ξυπνά δίπλα σε ένα γιγάντιο ξίφος , το Transistor.
Το ξίφος μιλάει καθ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού στη Red και μας δίνει κατι σαν αφήγηση της ιστορίας και ξετυλίγει την αρκετά ενδιαφέρουσα πλοκή. Το δυνατό όμως σημείου του παιχνιδιού ειναι to combat system. Το Transistor , αποκτά όλο και περισσότερα skills , τα οποία προέρχονται κι από ένα σημαντικό πολίτη της Cloudbank. Μπορούμε να το εξοπλίσουμε με 4 κινήσεις οι οποίες δέχονται έως και 2 passive power-ups. Αυτό προσδίδει τεράστιο βάθος στο παιχνίδι αφού σε ένα ποσοστό περίπου 80%, όλα τα σκιλλ είναι λειτουργικά και μπορούν να αποδόσουν μέσα στο παιχνίδι. Ανάλογα τον αντίπαλο που θα αντιμετωπίζετε σε κάθε διαφορετικό level θα χρειαστούν και οι κατάλληλες προσαρμογές ώστε να τον χτυπήσετε στα weak points του. Κι αν αυτα σας φαίνονται εντυπωσιακά, το παιχνίδι σας δίνει ενα special move, κατα το οποίο παγώνετε το χρόνο με το space και μπορείτε να κανονίσετε τις επόμενες επιθέσεις σας (κάποιες ενέργειες κοστίζουν παραπάνω energy ενώ άλλες λιγότερο,δίνοντας μια εμβελεια κινήσεων απο 2 έως 8 περίπου.
Τι γίνεται όμως όταν δεν τα καταφέρνουμε αρκετά καλά και η Red χάσει όλα τα Health Points της? Γενικά η Red δεν πεθαίνει τόσο εύκολα. Κάθε φορά που θα έχει τελείωσει το Life points σας,θα χάνετε και από μία κίνηση του transistor.Όχι ιδίαιτερα punishing system,αλλά θα τα καταφέρετε σε ένα δύσκολο boss fight,έχοντας χάσει ακόμη και μία απ τις αγαπημένες σας κινήσεις?Το παιχνίδι μας έχει εφοδιάσει με πολύ συχνά checkpoints οπότε δεν θα χρειαστεί να ξαναδείτε τεράστια κομμάτια της ιστορίας ξανά και ξανά,αλλά τα checkpoint θα σας επαναφέρουν και τις χαμένες σας δεξιότητες του Transistor.
Μουσική. Η μουσική σε τέτοιους ατμοσφαιρικούς τίτλους μπορεί να σώσει ή να σκοτώσει ολόκληρο το παιχνίδι. Με κύρια βάση την jazz και εναλλαγές με ροκ όπερα,η Supergiant μας μεταφέρει ακριβώς τα συναισθήματα που θέλει να νιώσουμε μέσα στο παιχνίδι. Γραφικά πολύ όμορφα σχεδισμένα, κινήσεις αρμονικές. Σε μερικά σημεία ωστόσο θα δείτε ότι κάποια στοιχεία του χάρτη,κρύβουν το πεδίο μάχης πράγμα το οποίο θα σας ενοχλήσει λίγο σε ορισμένες δύσκολες αναμετρήσεις.
Κλείνοντας,να κανουμε μία περίληψη. Το παιχνίδι έχει έναν πολύ απλό χειρισμό σαν ένα κλασσικό dungeon crawling παιχνιδι. Λίγα και χρήσιμα κλικ, τα οποία μπορούν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα μιας μάχης. Όμορφη ατμόσφαιρα, όμορφα γραφικά και μια σκοτεινη ιστορία. Στα αρνητικά, δε θα έλεγα πως πρέπει να προσπαθήσεις πάρα πολύ για να το κάνεις μάστερ το παιχνίδι. Γίνεται δύσκολο στο 2o run (να το επιχειρησετε) χωρίς όμως την δυσκολία που έχουν οι σημερινοί τίτλοι.
Γενικά, δοκιμάστε το, είναι ένας τρομερά underrated τίτλος που δεν πήρε την αναγνώριση που του άξιζε, και έχει πραγματικά να προσφέρε αρκετές ώρες αγωνίας αλλά και σχεδιασμού στον χρήστη
Για να αγοράσετε το παιχνίδι πατήστε εδώ
Βαθμολογία: 8.5/10
By: Στέφανος Κωτσης